راهنمای خرید CPU کامپیوتر ،
یک واحد پردازش مرکزی (CPU) ، که به آن پردازنده مرکزی ، پردازنده اصلی یا فقط پردازنده نیز گفته می شود ، مدارهای الکترونیکی درون رایانه است که دستورالعمل های یک برنامه رایانه ای را اجرا می کند. یک جز حیاتی است که کلیه دستورالعمل ها و محاسباتی را که از سایر اجزای رایانه و لوازم جانبی به آن ارسال می شود ، کنترل می کند. سرعت عملکرد برنامه های نرم افزاری نیز به قدرت پردازنده بسیار وابسته است ، بنابراین داشتن نوع مناسب برای آنچه انتظار دارید از آن کار کند بسیار مهم است. دو تولید کننده پیشرو CPU اینتل و AMD هستند که هرکدام نوع CPU خود را دارند.

cpu مناسب تر
در هنگام خرید cpu کامپیوتر ، سی پی یو اینتل به طور معمول گزینه مورد علاقه علاقه مندان به عملکرد و اورکلاک هستند. پردازنده های برتر اینتل بیشتر از نمونه های AMD خود قیمت دارند ، مخصوصاً اگر یک کولر مناسب اضافه کنید ، و در بازی ها اغلب کمی سریعتر هستند.  در همین حال AMD می تواند اینتل را در هنگام استفاده از برنامه های چند رشته ای اذیت کند

کاربرد
سی پی یو کامپیوتر عملیات اساسی حساب ، منطق ، کنترل و ورودی / خروجی (I / O) را که توسط دستورالعمل های برنامه مشخص شده است ، انجام می دهد. صنعت کامپیوتر از اوایل سال 1955 از اصطلاح “واحد پردازش مرکزی” استفاده کرد. به طور سنتی ، اصطلاح “CPU” به یک پردازنده ، به طور خاص به واحد پردازش و واحد کنترل (CU) آن اشاره می کند ، این عناصر اصلی کامپیوتر را از اجزای خارجی مانند حافظه اصلی و مدار ورودی / خروجی متمایز می کند. شکل، طراحی، و پیاده سازی پردازنده در طول دوره از تاریخ خود را تغییر داده اند، اما عملیات اساسی خود تقریبا بدون تغییر باقی مانده است.
در روزهای نخست عصر محاسبات، هر سی‌پی‌یو تنها یک هسته منفرد داشت. این بدان معنی بود که سی‌پی‌یو در هر لحظه تنها مجموعه واحدی از وظایف را می‌توانست انجام دهد. این مسئله یکی از مهم‌ترین دلایل کند و زمان‌گیر بودن اجرای محاسبات مختلف محسوب می‌شد؛ اما مدت‌ها است که همه چیز تغییر کرده است. پس از آن که سی‌پی‌یوهای تک‌هسته‌ای به سقف توان محاسباتی خود رسیدند، تولیدکنندگان برای یافتن روش‌هایی در جهت بهبود محاسبات به تکاپو افتادند.
همین انگیزه بهبود محاسبات بود که منتهی به ایجاد پردازنده‌های چندهسته‌ای شد. امروزه در اغلب موارد با اصطلاحاتی مانند سی‌پی‌یوهای dual، quad یا حتی octo مواجه می‌شویم.برای نمونه یک پردازنده دو هسته‌ای (dual-core) دقیقاً از دو سی‌پی‌یو جدا بر روی یک تراشه منفرد تشکیل یافته است. با افزایش تعداد هسته‌ها، سی‌پی‌یو ها توانایی مدیریت پردازش‌های همزمان بیشتری را می‌یابند.
این کار باعث افزایش عملکرد و کاهش زمان محاسبات می‌شود. پردازنده‌های دو هسته‌ای خیلی زود جای خود را به پردازنده‌های چهار هسته‌ای دادند که از چهار سی‌پی‌یو جداگانه تشکیل یافته‌اند و حتی پردازنده‌های هشت هسته‌ای نیز اینک در بازار حضور دارند. اگر به این سی‌پی‌یوهای هشت هسته‌ای فناوری فراریسمانی (hyper-threading) را نیز اضافه کنیم در واقع 16 هسته پردازشی مستقل خواهیم داشت.